Szczyrk - skocznia narciarska Skalite

Opis

Historia skoczni Skalite w Szczyrku sięga lat 30. XX wieku. Pierwsze zawody w skokach narciarskich zorganizował tu WKS Bielsko-Biała 14 lutego 1937 roku. Skoczkowie oddawali na niej skoki na odległość do 40 m.
Po wojnie skocznię przebudowano przed narciarskimi Mistrzostwami Polski w 1948 roku. Po przebudowie można było skakać na odległość do 70 m.

Kolejna modernizacja skoczni miała miejsce w 1952 roku. Na skoczni Skalite odbywało się wiele konkursów o Mistrzostwo Polski oraz zawody o Puchar Beskidów. Skocznia jednak nie miała nawierzchni igelitowej, co umożliwiało tylko skoki zimowe, przy wystarczającej ilości śniegu. Skocznia nie miała również wyciągu dla zawodników.
Rekord tej skoczni ustanowił Antoni Wieczorek w 1953 roku, skacząc na odległość 63,5 m.

W latach 70. XX wieku skocznię ponownie przebudowano. Uzyskała ona wówczas punkt konstrukcyjny K-85 i wielkość HS 93 m. Pierwszy rekord na zmodernizowanej skoczni, wynoszący 86,5 m, ustanowił Axel Zitzmann z byłej NRD. Ostatni rekord skoczni K-85 przed przebudową wynosił 93,5 m. Po raz pierwszy odległość tę uzyskał w 1999 roku Krystian Długopolski, a 26 stycznia 2005 roku, podczas Mistrzostw Polski wynik ten powtórzył Adam Małysz.

W latach 2007 - 2010 skocznia narciarska Skalite przeszła gruntowną przebudowę. Wybudowano trzy skocznie, które posiadają osobne rozbiegi i osobne zeskoki, ale wspólny dojazd na wyhamowanie. Na szczycie obiektu znajdują się domki startowe dla zawodników, a na stoku dwie nowoczesne wieże sędziowskie. Na miejsce startu skoczkowie wywożeni są przez krzesełkową kolejkę linową. Budynek dolnej stacji kolejki mieści pokoje socjalne dla sportowców oraz stanowiska komentatorskie dla mediów. Wokół dojazdu rozmieszczono trybuny z miejscami siedzącymi i stojącymi. Wszystkie skocznie mają nawierzchnię igelitową, dzięki temu obiekt może być wykorzystywany przez cały rok - również latem. Skocznie uzyskały także oświetlenie, wobec czego zawody mogą odbywać się również wieczorem.

Początkowo przebudowano dotychczasowy obiekt, nadając mu nowe parametry. Skocznia otrzymała punkt konstrukcyjny K-95 i wielkość HS 106 m. Oddano ją do użytku w lutym 2008 roku. Pierwszy, nieoficjalny skok na nowej skoczni oddał 15 lutego 2008 roku Piotr Żyła, uzyskując wynik 102 m. Pierwszy rekord skoczni podczas Pucharu FIS ustanowił 17 lutego 2008 roku Łukasz Rutkowski, uzyskując odległość 104 m. Obecny rekord skoczni ustanowił 1 marca 2011 roku Krzysztof Leja, skacząc na odległość 116 m. Letni rekord skoczni należy do Tomasza Byrta, który 24 lipca 2010 roku uzyskał odległość 109 m.

Na przełomie 2008 i 2009 roku, obok skoczni normalnej dobudowano średnią skocznię o punkcie konstrukcyjnym K-70 i wielkości HS 77 m. Pierwszym rekordzistą średniej skoczni został Andrzej Gąsienica, który podczas konkursu Lotos Cup uzyskał odległość 69,5 m. Obecnie rekord skoczni należy do Michała Milczanowskiego, który 29 stycznia 2010 roku skoczył na odległość 78,5 m. Letni rekord średniej skoczni ustanowił Łukasz Podżorski 1 sierpnia 2010 roku na poziomie 79 m.

W 2010 roku kompleks skoczni rozbudowano o małą skocznię o wielkości HS 44 m i punkcie konstrukcyjnym K-40. Uroczyste otwarcie obiektu K-40 nastąpiło 23 lipca 2010 roku, podczas Mistrzostw Polski. Rekord małej skoczni Skalite należy do Pawła Wąska, który 1 marca 2011 roku skoczył na odległość 44 m, natomiast letni rekord skoczni ustanowił 9 października 2010 roku również Paweł Wąsek na poziomie 43,5 m.

Skocznia Skalite w Szczyrku przeszła metamorfozę i stała się pięknym, nowoczesnym obiektem sportowym. Kompleks ten, składający się ze skoczni normalnej K-95, średniej K-70 i małej K-40 daje możliwości organizowania zawodów i treningów dla zawodników w różnym wieku, o różnych umiejętnościach. Nowoczesne skocznie Skalite umożliwiają przede wszystkim organizowanie imprez na wysokim, światowym poziomie.

Obok skoczni usytuowany jest amfiteatr Skalite, gdzie organizowane są wszystkie imprezy plenerowe w Szczyrku, a z górnego domku startowego rozpościera się przepiękny widok na Beskidy.