Muzeum Fryderyka Chopina w Warszawie

Opis

Początki muzeum sięgają 1934 roku, kiedy to powstał Instytut Fryderyka Chopina, który zapoczątkował kolekcję chopinianów. W 1953 roku, pod szyldem Towarzystwa im. Fryderyka Chopina, otwarto muzeum, które od 1955 roku zaczęło organizować wystawy. Dziś muzeum posiada już ponad 5 tysięcy obiektów muzealnych. Są to: autografy, pierwodruki dzieł Chopina, jego korespondencja, dokumenty, pamiątki, ważne edycje dzieł kompozytora i jemu współczesnych, a także obrazy, grafiki, rzeźby.
Część autografów ze zbiorów Muzeum w 1999 roku została wpisana na listę UNESCO Pamięć Świata.

W dwusetną rocznicę urodzin wielkiego kompozytora, 1 marca 2010 roku otwarto w Warszawie nowoczesne Muzeum Fryderyka Chopina. W pięknie odrestaurowanych wnętrzach Zamku Ostrogskich, w nowatorski sposób wyeksponowano pamiątki związane z życiem i twórczością wielkiego mistrza. Muzeum naszpikowane elektroniką stwarza otwarte środowisko doznań, które umożliwia odbiór muzyki w wymiarze emocjonalnym. Warstwa dźwiękowa jest tu istotnym elementem ekspozycji, a nie tylko tłem.

Już w kasie otrzymuje się bilet w postaci elektronicznej karty zbliżeniowej, który umożliwia wybór poziomu i zainteresowań zwiedzającego, a co za tym idzie - własnej ścieżki zwiedzania. Do wyboru są 4 poziomy: podstawowy, zaawansowany, dla dzieci oraz dla osób niedowidzących. Elektroniczny bilet pozwala na indywidualne odsłuchanie komentarzy po polsku lub w siedmiu innych językach, ilustrowanych odpowiednimi obrazami wyświetlanymi na ekranach. Zwiedzający muzeum mają indywidualny kontakt z muzyką Chopina.

Ekspozycja zajmuje 15 sal, na czterech kondygnacjach pałacu, z podziemiami włącznie.

Na poziomie wejścia do pałacu umieszczono salę poświęconą narodzinom Fryderyka Chopina, która w całości (razem z posadzką) wyklejona jest mapą Polski z początku XIX wieku. Tu można obejrzeć ryciny z Żelazowej Woli - gdzie kompozytor się urodził, z Brochowa - gdzie został ochrzczony, a także dowiedzieć się o miejscach w kraju, które odwiedził.
Osobna duża sala poświęcona jest Warszawie w czasach Chopina. Na rycinach można oglądać miejsca związane z życiem kompozytora: Krakowskie Przedmieście, Pałac Saski, Pałac Kazimierzowski, Pałac Czapskich, czy kościół św. Krzyża, gdzie spoczywa serce Fryderyka Chopina. Na środku sali stoją szklane kabiny z siedziskami i ekranem dotykowym, na którym można wybrać kompozycję Chopina i w izolacji od reszty sali słuchać muzyki. Został tu również zaaranżowany salonik Mikołaja Chopina - ojca Fryderyka, gdzie można zobaczyć fortepian pionowy, tzw. żyrafę.
Na tej kondygnacji znajduje się również salon muzyczny dla dzieci, gdzie podczas zabawy dzieci oswajają się z muzyką. Na podłodze znajdują się kolorowe poduchy do siedzenia, a na ścianach zamontowane kapsuły z ekranami dotykowymi, gdzie wyświetlane są obrazy, które pod wpływem dotyku zmieniają się w zabawny sposób. Na dziecięcych stolikach z ekranami dotykowymi można ułożyć elektroniczne puzzle z portretami Chopina. W pomieszczeniu cały czas słychać cichą muzykę mistrza.

Na pierwszej kondygnacji pałacu znajduje się paryski salon Chopina z fortepianem, na którym kompozytor koncertował w Paryżu. Z ukrytych głośników słychać rozmowy po francusku, brzęk odstawianych filiżanek oraz cichy gwar ulicy. W salonie roztacza się zapach fiołków, ulubionych kwiatów mistrza. Na ścianach, w gablotach umieszczone są ryciny, fotografie, dokumenty i pamiątki z francuskiego okresu w życiu kompozytora. Obok gablot umieszczono czytniki kart oraz słuchawki, przez które można wysłuchać informacji na temat okresu paryskiego Chopina.
Obok znajduje się sala poświęcona kobietom w życiu kompozytora. Tutaj w gablotach wyeksponowano ciekawe pamiątki, jak np. serwetkę wyhaftowaną przez George Sand z monogramem Chopina, teczkę do listów Delfiny Potockiej, bransoletę Jane W. Stirling z wizerunkiem Chopina w koralowej kamei, czy też pukiel włosów George Sand.
W innej sali słychać świergot ptaków, który kojarzy się z sielankową atmosferą miejscowości Nohant, gdzie Fryderyk Chopin spędzał wakacje z George Sand. W tej sali można zajrzeć do szuflad mistrza. Po wysunięciu wybranej szuflady, na pulpicie wyświetlą się nuty kompozycji, a z głośników popłyną dźwięki wybranego utworu.

Na najwyższej kondygnacji pałacu umieszczona została ekspozycja poświęcona osobowości Chopina i jego podróżom po Europie. W pięknej pałacowej sali jest ustawiona w czworobok konstrukcja ze stali i szkła. Na zewnątrz tej konstrukcji umocowane są tablice z nazwami europejskich miast oraz grafiki z krajobrazami tych miejsc. Ekspozycja na zewnątrz konstrukcji dotyczy podróży europejskich Chopina i jego działalności w tym czasie, natomiast wewnątrz można oglądać to, co dotyczy osobowości kompozytora.
Najbardziej zaskakujące jest pomieszczenie dotyczące śmierci Fryderyka Chopina. Tutaj, wewnątrz czarnego sześcianu, w którym panuje cisza i półmrok, umieszczona jest szklana gablota, w której wyeksponowano gipsową kopię maski pośmiertnej Fryderyka Chopina oraz kosmyk jego włosów. Na czarnych ścianach umieszczone są podświetlone napisy: Chopin no more, O mój najdroższy, już go nie ma. W tej sali przeżywa się prawdziwy smutek po stracie kompozytora.

Surowe podziemia zamku mieszczą ekspozycję poświęconą Chopinowi - kompozytorowi i pianiście oraz jego naśladowcom. Można tu wysłuchać dzieł mistrza w wielu wykonaniach.
W podziemiach odbywają się różne imprezy o charakterze muzycznym, koncerty znanych pianistów oraz wykłady z zakresu twórczości kompozytora.

Muzeum organizuje również lekcje muzealne dla dzieci i młodzieży, w celu poszerzenia wiedzy o życiu i twórczości Fryderyka Chopina.

Muzeum otwarte jest od wtorku do niedzieli w godz. 12.00 - 20.00. We wtorki wstęp bezpłatny. Ze względu na małą powierzchnię niektórych sal, w Muzeum obowiązują dzienne limity zwiedzających. Co godzinę do Muzeum może wejść maksymalnie 70 osób. Muzeum dostępne jest również osobom niepełnosprawnym ruchowo, niestety ze względów konserwatorskich, nie było możliwości zainstalowania odpowiednich podjazdów prowadzących do Sali Warszawa i Sali dla Dzieci.