Legenda o Galindzie z Wyspy Miłości

Opis

Pomysł na wygląd fontanny powstał w pracowni pana Andrzeja Morawskiego, giżyckiego artysty i rzeźbiarza. To właśnie on wystąpił do Urzędu Miasta z pomysłem zbudowania pomnika-fontanny. Po wielu perturbacjach miasto przystało na pomysł i tak 14 sierpnia 2001 roku, fontanna zaistniała na giżyckim placu Grunwaldzkim, przed kinem Fala.

Rzeźba w całości wykonana jest z brązu i składa się z trzech elementów: niewiasty trzymającej w dłoniach żabę i dwóch ryb, w których umieszczone są dysze wodne. Całość dopełnia półkolisty zbiornik na wodę. Początkowo owej niewieście nadano imię Lemora, lecz nazwa ta nie przyjęła się, a to za sprawą legendy. Co ciekawe, legenda wraz z wizją fontanny powstała również w pracowni artysty.

Piękna dziewczyna z fontanny to Galinda, córka zamożnego rybaka. Rybak wraz z żoną i dwunastoma córkami mieszkał na Wyspie Miłości na jeziorze Niegocin. Kiedy urodziła się im trzynasta córka, przepięknej urody, rodzice postanowili, że to właśnie ona pozostanie na wyspie i odziedziczy majątek.

Jednak gdy Galinda dorosła, zakochała się w młodzieńcu z lądu i młodzi postanowili się pobrać i zamieszkać poza jeziorem.

Ojciec, dowiedziawszy się o tym, wpadł we wściekłość i poszedł po radę do starej czarownicy. Czarownica udała się na miejsce schadzek zakochanych. Zamieniła się w Galindę i czekała na młodzieńca. Gdy ten przybył, z radości ucałował ukochaną, a gdy tylko jej dotknął - zamienił się w żabę.

Gdy Galinda przyszła na miejsce spotkań, nie zastała ukochanego, więc czekała cierpliwie. Po wielu godzinach, znużona, postanowiła się wykąpać w jeziorze. Kiedy wychodziła na brzeg, usłyszała rechot żab. Jedna z nich rechotała nad wyraz głośno. Galinda zaciekawiona tym, wzięła żabkę na ręce i w spojrzeniu poznała swego ukochanego. Była tak zszokowana tym widokiem, że zastygła w bezruchu i tak trwa po dziś dzień z ukochanym w dłoniach.